Produkty niezbędne do wykonania elewacji budynku mieszkalnego

Elewacja jest obok dachu najbardziej widocznym elementem budynku, od tego, jak zostanie wykonana, zależy więc w decydującej mierze jego wgląd. Istnieje wiele materiałów, które można zastosować do wykończenia fasady budynku, jednak przy ich układaniu konieczne będzie również wykorzystanie znacznej liczny elementów pomocniczych, mających równie duży wpływ na ostateczny efekt, co wybrane tynki, farby, okładziny czy rodzaj termoizolacji.

W jaki sposób można wykończyć fasadę budynku?

Elewacja każdego budynku jest ważnym elementem wpływającym na wygląd oraz parametry eksploatacyjne budynku. Odpowiednio wykonana może podnosić estetykę obiektu, podkreślając mocne strony projektu architektonicznego oraz tuszując jego niedoskonałości. Właściwie dobrane kolory i materiały wpływają także na to, jak budynek wpisuje się w swoje otoczenie oraz w jaki sposób będzie odbierany przez użytkowników. Okładzina albo tynk, które zostaną wykorzystane na fasadzie, muszą jednocześnie stanowić dobrą barierę chroniącą mury oraz warstwę termoizolacji przed oddziaływaniem czynników zewnętrznych – opadów atmosferycznych, wiatru, zanieczyszczeń, a także rozwojem porostów czy grzybów pleśniowych. Liczy się także jakość wykonania, która zależy od fachowości ekipy zajmującej się prowadzeniem prac, a także od zastosowanych materiałów elewacyjnych – podkreśla przedstawiciel firmy WIZBAR, będącej dystrybutorem materiałów dla sklepów i składów budowlanych.

Najpopularniejszym sposobem wykańczania ścian zewnętrznych, które zazwyczaj są wznoszone w technologii dwuwarstwowej, jest stosowanie metody lekkiej mokrej. Jest ona używana we wszystkich typach budynków, zarówno domach jedno-, jak i wielorodzinnych. Nieco rzadziej wykorzystuje się metodę lekką suchą, która jest wybierana raczej przy mniejszych budynkach – domach jednorodzinnych oraz obiektach użytkowych. W pierwszym przypadku na warstwie termoizolacyjnej układane są tynki albo stosunkowo lekkie okładziny elewacyjne, głównie płytki ceramiczne z klinkieru lub gresu. W drugim ocieplenie elewacji jest montowane na specjalnym ruszcie wykonywanym z profili aluminiowych lub stalowych, a następnie pokrywane odpowiednią okładziną np. panelami z tworzywa sztucznego, blachy, desek albo płyt drewnopochodnych, płyt z kamienia naturalnego albo ceramiki.

W metodzie lekkiej mokrej, nazywanej też bezspoinową albo systemem ETICS, materiał termoizolacyjny [styropian lub wełna] są mocowane za pomocą zaprawy klejowej, a przy budynkach o większej powierzchni fasady oraz liczbie kondygnacji także z użyciem łączników z tworzywa sztucznego. W podobny sposób mocowana jest też usztywniająca i zabezpieczająca całość siatka, która jest zatapiana w kleju, w wyjątkowych sytuacjach dodatkowo przytwierdzana łącznikami mechanicznymi. Elementy tego rodzaju są też używane przy metodzie lekkiej suchej, gdzie poszczególne elementy są mocowane metalowymi kotwami, wspornikami lub uchwytami. Wykonanie trwałej fasady, zwłaszcza w technologii bezspoinowej albo przy użyciu okładzin instalowanych na ociepleniu wymaga korzystania z wielu materiałów dodatkowych, które wpływają na trwałość i estetykę elewacji.

Materiały pomocnicze do wykonania elewacji

Wykonanie warstwy izolacji termicznej w budynkach ze ścianami wznoszonymi w technologii dwuwarstwowej wymaga stosowania mocowanego do ich powierzchni materiału docieplającego, który najczęściej ma postać sztywnych płyt wykonanych z wełny mineralnej, styropianu albo pianki poliuretanowej. Są one instalowane za pomocą zaprawy klejowej nanoszonej wzdłuż ich brzegów oraz w postaci umieszczanych na ich powierzchni „placków”, po uprzednim zagruntowaniu muru. W większości przypadków materiał termoizolacyjny będzie jednak wymagał wzmocnienia za pomocą specjalnych kołków wykonanych z tworzywa sztucznego o dość dużych łbach o średnicy kilku centymetrów, które są osadzane w murze oraz rozpierane za pomocą metalowych wkrętów lub trzpieni wbijanych. Po umieszczeniu kołków docieplenie jest zabezpieczane siatką zbrojeniową zatapianą w warstwie kleju, a na niej nakładany jest tynk cienkowarstwowy. Poza kołkami w przypadku wielu okładzin elewacyjnych konieczne będzie stosowanie także innych produktów na elewację – odpowiedniej chemii budowlanej, mocowań w postaci wszelkiego rodzaju kotew mechanicznych, a także materiałów pomocniczych, np. taśm tynkarskich stosowanych wówczas, gdy zachodzi potrzeba odcięcia dwóch różnych powierzchni lub zabezpieczenia elementów, które nie powinny ulec zabrudzeniu podczas tynkowania.

Estetyczne wykonanie tynków pociąga za sobą konieczność wykorzystywania odpowiednich profili, które ułatwiają wyprowadzenie kątów prostych na wszelkiego rodzaju narożnikach. Profile tego rodzaju są na ogół zbudowane z właściwe ukształtowanego elementu z tworzywa sztucznego tworzącego podkład pod naroże oraz fragmentów plastikowej siatki umieszczonej po jego bokach, które służą do zatopienia w tynku. Poza narożnikami stosowane są także listwy podparapetowe, które chronią otynkowaną krawędź, nad którą instalowany jest parapet zewnętrzny. W przypadku tynkowania większych powierzchni konieczne będzie zastosowanie profili dylatacyjnych, które ograniczają naprężenia i zabezpieczają przed pękaniem podczas nieuniknionego osiadania budynku. W tym przypadku listwa ma postać elastycznego paska ukształtowanego w literę „U” oraz po obu stronach siatki do zatopienia elementu w tynku. Podobną rolę niwelowania pracy dwóch elementów odgrywają przyokienne listwy dylatacyjne.

Ponieważ tynki mogą być z powodzeniem łączone z innymi okładzinami, zwłaszcza gdy chodzi o parter budynku lub niższe kondygnacje stosuje się specjalne listwy oddzielające, które umieszcza się między powierzchnią otynkowaną a fragmentem ściany wykończonym gresem lub płytkami klinkierowymi. Tak jak dylatacje zapobiegają one pęknięciom wynikającym z różnych parametrów obu materiałów. Specjalne profile są też używane do wykańczania poziomych krawędzi tynku, np. nad balkonami, przejściami czy pod wszelkiego rodzaju występami. Mają one postać tzw. okapników, które gwarantują, że spływająca woda formuje krople, które będą opadały grawitacyjne, nie mocząc ani nie brudząc powierzchni ściany znajdującej się poniżej, zapobiegając jej zawilgotnieniu i powstawaniu zacieków.

Istnieje też grupa profili, które pomagają w kształtowaniu atrakcyjnego wyglądu elewacji. Wśród nich znajdują się listwy do wykonywania klasycznych boni poziomych, a także profile pozwalające na tworzenie zarówno szczelin poziomych, jak i pionowych za sprawą kształtek krzyżowych albo t-kształtnych. Za ich pomocą można uzyskać na elewacji efekt zbliżony do tego, jaki dałoby zamontowanie okładziny kamiennej lub ceramicznej. Do wykonywania efektów dekoracyjnych używane są także profile poziome, które pozwalają na sprawienie wrażenia, że elewacja została pokryta blachą układaną na rąbek stojący.